Psalmaro 126

1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.

Внегда возвратити Господу плен Сионь, быхом яко утешени.

2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.

Тогда исполнишася радости уста наша, и язык наш веселия: тогда рекут во языцех: возвеличил есть Господь сотворити с ними.

3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.

Возвеличил есть Господь сотворити с нами: быхом веселящеся.

4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

Возврати, Господи, пленение наше, яко потоки югом.

5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

Сеющии слезами, радостию пожнут.

6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

Ходящии хождаху и плакахуся, метающе семена своя: грядуще же приидут радостию, вземлюще рукояти своя.