< Psalmaro 126 >

1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
Quando o Senhor trouxe do cativeiro os que voltaram a Sião estávamos com os que sonham.
2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
Então a nossa boca se encheu do riso e a nossa língua de cântico: então se dizia entre as nações: Grandes coisas fez o Senhor a estes.
3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
Grandes coisas fez o Senhor por nós, pelas quais estamos alegres.
4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
Traze-nos outra vez, ó Senhor, do cativeiro, como as correntes das águas no sul.
5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
Os que semeiam em lágrimas segarão com alegria.
6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.
Aquele que leva a preciosa semente, andando e chorando, voltará sem dúvida com alegria, trazendo consigo os seus molhos.

< Psalmaro 126 >