Psalmaro 126

1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.

NI anjau Ieowa kotin kapuredor me jalidi en Ijrael akan, kit rajon ir, me auramen.

2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.

I anjau au at me dir en kaurur, o Io at me dir en nijinij. I anjau men iki kan ap inda: Meid laud dodok en Ieowa re’rail!

3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.

Melel, dodok en Ieowa meid Iaud on kit er, o i me je kin peren kida.

4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

Main Ieowa, re kotin kapuredo at jalidi kan dueta pilap en jap en pali air akan.

5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

Me kamore kidi pil en maj arail, pan dolun ni peren.

6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

Re kin weweidki janejan, o kin wewa wa kajampwal, a ni ar puredo, re pan peren, wad oar kap en wa kan.