Psalmaro 126

1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.

Ke LEUM GOD El folokinkutme nu Jerusalem, Oana kut in mweme!

2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.

Kut israsr, ac kut on ke engan! Na mutunfacl saya elos fahk, “LEUM GOD El oru ma na yohk nu selos.”

3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.

Aok pwaye, El oru ma na yohk nu sesr; Kut tuh arulana engan kac!

4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

LEUM GOD, sifilpa folokonak kasrpasr in oana meet, Oana ke af uh sifilpa use kof nu ke infacl ma paola.

5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

Lela tuh elos su tung ke pacl elos taknelik, Elos in kosrani ke engan!

6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

Elos su tung ke elos fahla ac us fita in taknelik Fah foloko ke pusren on in engan Ke elos us fokin kosrani lalos.