< Psalmaro 126 >
1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
Een bedevaartslied. Toen Jahweh Sion uit de ballingschap bracht, Was het ons als een droom;
2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
Toen werd onze mond met lachen gevuld, Onze tong met gejubel. Toen zei men onder de volken: "Jahweh heeft hun grote dingen gedaan!"
3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
Ja, grote dingen heeft Jahweh ons gedaan; En daarom zijn wij verheugd!
4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
Ach Jahweh, wend ons lot weer ten beste, Als voor de dorre greppels van Négeb:
5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
Die nu zaaien met tranen, Laat ze maaien met jubel!
6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.
Met geween trekt men op, Om het zaad uit te strooien: Maar met gejuich keert men terug, Met schoven beladen!