< Psalmaro 126 >

1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
Hodočasnička pjesma. Kad Jahve vraćaše sužnjeve sionske, bilo nam je k'o da snivamo.
2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
Usta nam bjehu puna smijeha, a jezik klicanja. Među poganima tad se govorilo: “Velika im djela Jahve učini!”
3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
Velika nam djela učini Jahve: opet smo radosni!
4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
Vrati, o Jahve, sužnjeve naše k'o potoke negepske!
5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
Oni koji siju u suzama, žanju u pjesmi.
6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.
Išli su plačući noseći sjeme sjetveno: vraćat će se s pjesmom, noseći snoplje svoje.

< Psalmaro 126 >