< Psalmaro 125 >
1 Kanto de suprenirado. Kiuj fidas la Eternulon, Tiuj estas kiel la monto Cion, Kiu ne ŝanceliĝas, sed restas eterne.
Ingoma yemiqanso. Labo abamethembayo uThixo banjengentaba iZiyoni, yona enganyikinyekiyo, emi kuze kube laphakade.
2 Montoj estas ĉirkaŭ Jerusalem, Kaj la Eternulo ĉirkaŭas Sian popolon, De nun kaj eterne.
Njengezintaba ezigombolozele iJerusalema, ngokunjalo uThixo uzungeza abantu bakhe manje kuze kube laphakade.
3 Ĉar ne kuŝos la sceptro de malvirteco sur la sorto de la virtuloj; Por ke la virtuloj ne etendu siajn manojn al maljustaĵo.
Intonga yobukhosi eyababi kayiyikusala ezweni elabelwe abalungileyo, ngoba abalungileyo bangaqabuka sebesebenzisa izandla zabo ukwenza okubi.
4 Bonfaru, ho Eternulo, al tiuj, Kiuj estas bonaj kaj piaj per sia koro;
Yenza okuhle, awu Thixo, kulabo abalungileyo, kulabo abaqotho enhliziyweni
5 Sed tiujn, kiuj dekliniĝas al siaj malrektaj vojoj, La Eternulo pereigos kune kun la malbonaguloj. Paco al Izrael!
kodwa labo abaphambukela ezindleleni ezitshekileyo uThixo uzabaxotsha kanye labenzi bobubi. Ukuthula kakube ku-Israyeli.