Psalmaro 125

1 Kanto de suprenirado. Kiuj fidas la Eternulon, Tiuj estas kiel la monto Cion, Kiu ne ŝanceliĝas, sed restas eterne.

Cantique de Maaloth. Ceux qui se confient en l'Éternel sont comme la montagne de Sion, qui ne peut être ébranlée, et qui subsiste à toujours.

2 Montoj estas ĉirkaŭ Jerusalem, Kaj la Eternulo ĉirkaŭas Sian popolon, De nun kaj eterne.

Jérusalem est environnée de montagnes; et l'Éternel est autour de son peuple, dès maintenant et à toujours.

3 Ĉar ne kuŝos la sceptro de malvirteco sur la sorto de la virtuloj; Por ke la virtuloj ne etendu siajn manojn al maljustaĵo.

Car le sceptre de la méchanceté ne reposera pas sur le lot des justes; de peur que les justes ne mettent leurs mains à l'iniquité.

4 Bonfaru, ho Eternulo, al tiuj, Kiuj estas bonaj kaj piaj per sia koro;

Éternel, fais du bien aux bons, à ceux qui ont le cœur droit!

5 Sed tiujn, kiuj dekliniĝas al siaj malrektaj vojoj, La Eternulo pereigos kune kun la malbonaguloj. Paco al Izrael!

Mais pour ceux qui se détournent dans des voies tortueuses, l'Éternel les fera marcher avec les ouvriers d'iniquité. Que la paix soit sur Israël!