Psalmaro 125

1 Kanto de suprenirado. Kiuj fidas la Eternulon, Tiuj estas kiel la monto Cion, Kiu ne ŝanceliĝas, sed restas eterne.

Cantique des degrés. Ceux qui ont foi dans le Seigneur sont comme la montagne de Sion. Il ne sera point ébranlé dans les siècles des siècles, celui qui habite en Jérusalem.

2 Montoj estas ĉirkaŭ Jerusalem, Kaj la Eternulo ĉirkaŭas Sian popolon, De nun kaj eterne.

Des montagnes sont alentour, et le Seigneur à l'entour de son peuple, maintenant et dans les siècles des siècles.

3 Ĉar ne kuŝos la sceptro de malvirteco sur la sorto de la virtuloj; Por ke la virtuloj ne etendu siajn manojn al maljustaĵo.

Le Seigneur ne permettra pas que la verge des pécheurs soit toujours sur l'héritage des justes, de peur que les justes n'étendent leurs mains à l'iniquité.

4 Bonfaru, ho Eternulo, al tiuj, Kiuj estas bonaj kaj piaj per sia koro;

Seigneur: bénis les bons et ceux qui ont le cœur droit.

5 Sed tiujn, kiuj dekliniĝas al siaj malrektaj vojoj, La Eternulo pereigos kune kun la malbonaguloj. Paco al Izrael!

Ceux qui vont dans les sentiers détournés, le Seigneur les conduira parmi les ouvriers d'iniquité: paix sur Israël!