Psalmaro 124

1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

En visa Davids i högre choren. Om Herren icke med oss vore; så säge Israel.

2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

Om Herren icke med oss vore, när menniskorna sig emot oss sätta,

3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

Så uppsvulge de oss lefvande, då deras vrede sig öfver oss förgrymmar;

4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

Så fördränkte oss vatten; strömmar ginge öfver våra själar;

5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

Vatten ginge allt för högt öfver våra själar;

6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

Lofvad vare Herren, att han icke gifver oss till rofs uti deras tänder.

7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

Vår själ är undkommen, såsom en fogel ens foglafängares snaro; snaran är söndergången, och vi äre löse.

8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Vår hjelp står i Herrans Namn, den himmel och jord gjort hafver.