< Psalmaro 124 >

1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
Si no hubiera sido el Señor quien estuvo de nuestro lado (que Israel ahora diga);
2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:
Si no hubiera sido el Señor quien estuvo de nuestro lado, cuando los hombres vinieron contra nosotros;
3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;
Habrían hecho una comida de nosotros mientras vivíamos, en el calor de su ira contra nosotros:
4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
Hubiéramos estado cubiertos por las aguas; las corrientes habrían recorrido nuestra alma;
5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
Sí, las aguas del orgullo habrían pasado por nuestra alma.
6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
Alabado sea el Señor, que no nos ha dejado herir con sus dientes.
7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.
Nuestra alma se ha liberado como un pájaro de la red de los cazadores; la red está rota, y somos libres.
8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
Nuestra ayuda está en el nombre del Señor, el hacedor del cielo y de la tierra.

< Psalmaro 124 >