Psalmaro 124

1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

Da nije bio Gospod s nama, neka reèe Izrailj,

2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

Da nije bio Gospod s nama, kad ljudi ustaše na nas,

3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

Žive bi nas proždrli, kad se raspali gnjev njihov na nas;

4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

Potopila bi nas voda, rijeka bi pokrila dušu našu;

5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

Pokrila bi dušu našu silna voda.

6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

Blagosloven Gospod, koji nas ne dade zubima njihovijem da nas rastržu!

7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

Duša se naša izbavi kao ptica iz zamke lovaèke; zamka se raskide, i mi se izbavismo.

8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Pomoæ je naša u imenu Gospodnjem, koji je stvorio nebo i zemlju.