Psalmaro 124

1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

Canticum graduum. Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israël,

2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

nisi quia Dominus erat in nobis: cum exsurgerent homines in nos,

3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

forte vivos deglutissent nos; cum irasceretur furor eorum in nos,

4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

forsitan aqua absorbuisset nos;

5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

torrentem pertransivit anima nostra; forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem.

6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

Benedictus Dominus, qui non dedit nos in captionem dentibus eorum.

7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

Anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium; laqueus contritus est, et nos liberati sumus.

8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Adjutorium nostrum in nomine Domini, qui fecit cælum et terram.