Psalmaro 124

1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

Sang til Festrejserne. Af David. Havde HERREN ej været med os — saa sige Israel —

2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

havde HERREN ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os,

3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

saa havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;

4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

saa havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gaaet over vor Sjæl,

5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

over vor Sjæl var de gaaet, de vilde Vande.

6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!

7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

Vor Sjæl slap fri som en Fugl af Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.

8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Vor Hjælp er HERRENS Navn, Himlens og Jordens Skaber.