< Psalmaro 124 >
1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
David ih kasang laa. Aicae bangah Angraeng om ai nahaeloe, Israelnawk mah hae tiah thui o nasoe;
2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:
aicae bangah Angraeng om ai nahaeloe, kaminawk loe aicae ih misa ah om o tih,
3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;
nihcae mah aicae han palung ang phui o thuih naah, aicae to kahing ah na paaeh o tih boeh;
4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
kalen tui mah aicae khuk khoep ueloe, aicae pakhra nuiah tui to long tih boeh;
5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
kamoek tuinawk loe aicae pakhra nuiah long o tih boeh.
6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
Nihcae mah aicae haa hoi kaek hanah paek ai, Angraeng loe tahamhoihaih om nasoe.
7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.
Aicae ih pakhra loe dongh patung kami ih dongh thung hoi kaloih tavaa baktiah loih o; dongh qui to apet dok moe, aicae loe a loih o.
8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
Aicae abomhaih loe van hoi long sahkung, Angraeng ih ahmin ah ni oh.