< Psalmaro 124 >
1 Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
“Kung wala pa modapig si Yahweh kanato,” tugoti ang Israelita nga mosulti karon,
2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:
“kung wala pa modapig si Yahweh kanato sa dihang ang atong mga kaaway mitungha batok kanato,
3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;
gilamoy na unta kita nila nga buhi sa dihang misilaob ang ilang kaligutgot kanato.
4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
Gibanlas na unta kita sa tubig; nalapawan na unta kita sa baha.
5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
Nalumos na unta kita sa sulog nga tubig.”
6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
Dalaygon si Yahweh, nga wala mitugot nga wataswatason kita pinaagi sa ilang mga ngipon.
7 Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.
Sama kita sa mga langgam nga nakaikyas sa lit-ag sa mga mangangayam; ang lit-ag naguba, ug kita nakaikyas.
8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
Ang atong panabang anaa kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.