< Psalmaro 123 >
1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
Пісня сходження. До Тебе підношу я очі свої, о, Той, Хто мешкає на небесах!
2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
Ось, як очі рабів – на руку їхніх володарів, як очі служниці – на руку її пані, так очі наші [звернені] до Господа, Бога нашого, доки Він не помилує нас.
3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
Помилуй нас, Господи, бо досить наситилися ми безчестям,
4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
досить наситилася душа наша глузуванням пихатих, презирством від гордих.