< Psalmaro 123 >

1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
En visa i högre choren. Jag lyfter min ögon upp till dig, du som i himmelen sitter.
2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
Si, såsom tjenarenas ögon uppå deras herrars händer se; såsom tjenarinnones ögon uppå sine frues händer; alltså se vår ögon uppå Herran vår Gud, tilldess han oss nådelig varder.
3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
Var oss nådelig, Herre, var oss nådelig; ty vi äre fast fulle med föraktelse.
4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
Fast full är vår själ af de stoltas begabberi, och de högfärdigas föraktelse.

< Psalmaro 123 >