Psalmaro 123

1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!

Ла Тине ымь ридик окий, ла Тине, каре локуешть ын черурь.

2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.

Кум се уйтэ окий робилор ла мына стэпынилор лор ши окий роабей ла мына стэпыней ей, аша се уйтэ окий ноштри ла Домнул Думнезеул ностру, пынэ ва авя милэ де ной.

3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.

Ай милэ де ной, Доамне, ай милэ де ной, кэч сунтем сэтуй де диспрец;

4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

не есте сэтул суфлетул де батжокуриле челор ынгымфаць, де диспрецул челор труфашь.