< Psalmaro 123 >
1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
A te levo i miei occhi, a te che abiti nei cieli. Canto delle ascensioni. Di Davide.
2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
Ecco, come gli occhi dei servi alla mano dei loro padroni; come gli occhi della schiava, alla mano della sua padrona, così i nostri occhi sono rivolti al Signore nostro Dio, finché abbia pietà di noi.
3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
Pietà di noi, Signore, pietà di noi, gia troppo ci hanno colmato di scherni,
4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
noi siamo troppo sazi degli scherni dei gaudenti, del disprezzo dei superbi.