Psalmaro 123

1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!

Cantique graduel. Vers toi je lève les yeux, ô toi qui résides dans les Cieux!

2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.

Voici, comme les yeux des serviteurs regardent la main de leurs maîtres, et les yeux de la servante, la main de sa maîtresse, ainsi nos yeux regardent vers l'Éternel, notre Dieu, attendant qu'il prenne pitié de nous.

3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.

Prends pitié de nous, Éternel, prends pitié de nous! Car nous sommes assez rassasiés de mépris;

4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

notre âme est assez rassasiée des railleries des superbes, du mépris des hautains.