Psalmaro 123

1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!

Tangtlaeng Laa Vaan ah aka ngol nang taengla ka mik te ka huel.

2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.

A boei rhoek kut taengkah salpa rhoek kah mik bangla, a boeinu kut taengkah salnu mik bangla mamih n'rhen duela mamih mik he mamih kah Pathen BOEIPA taengah om van ne.

3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.

Nueihbu he muep ka cung coeng dongah rhen kaimih he n'rhen lah. BOEIPA aw kaimih he n'rhen lah.

4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

Mongkawt kah tamdaengnah, hlangoek kah nueihbu loh kaimih hinglu te muep a cung sak coeng.