< Psalmaro 123 >
1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
Y Cantan Quinajulo. YYAJAGO nae jujatsa y atadogco, O jago ni y matatachong gui langet sija.
2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
Estagüe, parejo yan y atadog tentago sija ni y jaaatan y canae y amuñija, yan y atadog sija y palaoan jaaatan y canae y amafia; parejoja y atadogmame jaaatan locue si Jeova Yuusmame, asta qui ugaemaase nu jame.
3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
Gaease nu jame, O Jeova, gaease nu jame: sa guesmanbulajam ni y iningen.
4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
Y antita senbula ni y binitlean ayo sija y taepinite, yan y denespresian y mansobetbio.