< Psalmaro 123 >

1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
Iyahat ko kanimo ang akong mga mata, ikaw nga naghari sa kalangitan.
2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
Tan-awa, sama sa mga mata sa mga sulugoon nga nagtan-aw sa kamot sa ilang agalon, sama sa mga mata sa sulugoong babaye nga nagtan-aw sa kamot sa iyang agalong babaye, busa itutok ta ang atong mga mata kang Yahweh nga atong Dios hangtod nga kaluy-an kita niya.
3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
Kaluy-i kami, Yahweh, kaluy-i kami, kay napuno na kami sa pagpakaulaw.
4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
Napuno na kami sa pagbugalbugal sa mga matinamayon ug uban ang pagtamay sa mapahitas-on.

< Psalmaro 123 >