< Psalmaro 122 >

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
«Yuqirigha chiqish naxshisi» Ular manga: «Perwerdigarning öyige chiqayli» — déginide, Shadlandim.
2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
Putlirimiz derwaziliring ichide turushqa nésip boldi, i Yérusalém!
3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.
I Yérusalém, sen jipsilashturulup retlik sélin’ghan bir sheherdursen;
4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
Qebililer u yerge chiqidu, Yahning qebililiri chiqidu; Israilgha bérilgen körsetme boyiche, Perwerdigarning namigha teshekkür éytish üchün chiqidu.
5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.
Chünki u yerde höküm chiqirishqa textler sélindi, Dawutning jemetidikilerge textler sélindi.
6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
Yérusalémning aman-xatirjemlikini izdep dua qilinglar; Séni söygenler ronaq tapidu.
7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
Istihkamliring ichide aman-xatirjemlik bolsun, Ordiliring ichide awat-aramliq bolsun!
8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
Qérindashlirim hem yar-buraderlirim üchün, Men: «Aman-xatirjemlik ichingde bolsun» — deymen.
9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.
Perwerdigar Xudayimizning öyi üchün, Séning ronaq tépishinggha intilimen!

< Psalmaro 122 >