Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Alegrei-me quando me disseram: Vamos á casa do Senhor.

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Os nossos pés estão dentro das tuas portas, ó Jerusalem.

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Jerusalem está edificada como uma cidade que é compacta,

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Onde sobem as tribus, as tribus do Senhor, até o testemunho d'Israel, para darem graças ao nome do Senhor.

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Pois ali estão os thronos do juizo, os thronos da casa de David.

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Orae pela paz de Jerusalem: prosperarão aquelles que te amam.

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Haja paz dentro de teus muros, e prosperidade dentro dos teus palacios.

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Por causa dos meus irmãos e amigos, direi: Paz esteja em ti.

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Por causa da casa do Senhor, nosso Deus, buscarei o teu bem.