Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Ingoma yemiqanso. ElikaDavida. Ngathokoza lalabo abathi kimi, “Kasiye endlini kaThixo.”

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Inyawo zethu zimi ngaphakathi kwamasango akho, wena Jerusalema.

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

IJerusalema yakhiwe njengomuzi obambeneyo waqina.

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Kulapho eziqansela khona izizwana, izizwana zikaThixo, ukudumisa ibizo likaThixo njengalokho okwamiselwa u-Israyeli, ukuba abonge ibizo likaThixo.

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Kulapho okumi khona izihlalo zobukhosi ezokwahlulela, izihlalo zobukhosi ezendlu kaDavida.

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Khulekelani ukuthula kwaseJerusalema: “Sengathi labo abakuthandayo bangaphepha.

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Sengathi kungaba lokuthula ngaphakathi kwemiduli yakho lokuvikela ngaphakathi kwezinqaba zakho.”

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Ngenxa yabafowethu labangane bami, ngizakuthi, “Ukuthula akube ngaphakathi kwakho.”

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Ngenxa yendlu kaThixo uNkulunkulu wethu, ngizakhuthaza ukuphumelela kwakho.