Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

ダビデがよんだ都もうでの歌 人々がわたしにむかって「われらは主の家に行こう」と言ったとき、わたしは喜んだ。

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

エルサレムよ、われらの足はあなたの門のうちに立っている。

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

しげくつらなった町のように建てられているエルサレムよ、

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

もろもろの部族すなわち主の部族が、そこに上って来て主のみ名に感謝することは、イスラエルのおきてである。

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

そこにさばきの座、ダビデの家の王座が設けられてあった。

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

エルサレムのために平安を祈れ、「エルサレムを愛する者は栄え、

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

その城壁のうちに平安があり、もろもろの殿のうちに安全があるように」と。

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

わが兄弟および友のために、わたしは「エルサレムのうちに平安があるように」と言い、

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

われらの神、主の家のために、わたしはエルサレムのさいわいを求めるであろう。