Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Na yi farin ciki tare da waɗanda suka ce da ni, “Bari mu tafi gidan Ubangiji.”

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Ƙafafunmu suna tsaye a ƙofofinki, ya Urushalima.

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

An gina Urushalima kamar birnin da aka yi a harhaɗe wuri guda.

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

A can ne kabilu suke haurawa, kabilan Ubangiji, don su yabi sunan Ubangiji bisa ga farillan da aka ba wa Isra’ila.

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

A can kursiyoyin shari’a yake tsaye, kursiyoyin gidan Dawuda.

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Ku yi addu’a don salamar Urushalima, “Bari waɗanda suke ƙaunarki su zauna lafiya.

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Bari salama ta kasance a katangarki zaman lafiya kuma a fadodinki.”

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Saboda’yan’uwana da kuma abokaina, zan ce, “Salama tă kasance tare da ke.”

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Saboda gidan Ubangiji Allahnmu, zan nemi wadatarki.