Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

A song of ascents. Of David. I was glad when they said to me, “We will go to the house of the Lord.”

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Now we are standing, within your gates, O Jerusalem.

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

O Jerusalem, built close-packed, like a city without breach or gap,

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

to you do the tribes come, the tribes of the Lord, as the law has ordained for Israel, there to give thanks to the Lord.

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

There once stood thrones of justice even thrones of the household of David.

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Pray that all may be well with Jerusalem, and well with those who love you,

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

well within your ramparts, and well within your palaces.

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

For the sake of my brethren and friends, I will wish you now prosperity:

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

for the sake of the house of the Lord our God, I will seek your good.