Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

A Song of Ascents; of David. I rejoiced when they said unto me: 'Let us go unto the house of the LORD.'

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Our feet are standing within thy gates, O Jerusalem;

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Jerusalem, that art builded as a city that is compact together;

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Whither the tribes went up, even the tribes of the LORD, as a testimony unto Israel, to give thanks unto the name of the LORD.

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

For there were set thrones for judgment, the thrones of the house of David.

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Pray for the peace of Jerusalem; may they prosper that love thee.

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Peace be within thy walls, and prosperity within thy palaces.

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

For my brethren and companions' sakes, I will now say: 'Peace be within thee.'

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

For the sake of the house of the LORD our God I will seek thy good.