Psalmaro 122

1 Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

I rejoiced at the things that were said to me: We shall go into the house of the Lord.

2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Our feet were standing in thy courts, O Jerusalem.

3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Jerusalem, which is built as a city, which is compact together.

4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

For thither did the tribes go up, the tribes of the Lord: the testimony of Israel, to praise the name of the Lord.

5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Because their seats have sat in judgment, seats upon the house of David.

6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Pray ye for the things that are for the peace of Jerusalem: and abundance for them that love thee.

7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Let peace be in thy strength: and abundance in thy towers.

8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

For the sake of my brethren, and of my neighbours, I spoke peace of thee.

9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Because of the house of the Lord our God, I have sought good things for thee.