< Psalmaro 121 >
1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?
Cântico dos degraus: Levanto meus olhos aos montes. De onde virá meu socorro?
2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
Meu socorro [vem] do SENHOR, que fez os céus e a terra.
3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.
Ele não deixará o teu pé se abalar, nem cochilará o teu guardião.
4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.
Eis que não cochilará nem dormirá o Guardião de Israel.
5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.
O SENHOR é o teu guardião; o SENHOR é a sombra à tua direita.
6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.
O sol não te ferirá durante o dia, nem a lua durante a noite.
7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.
O SENHOR te guardará de todo mal; ele guardará a tua alma.
8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.
O SENHOR guardará tua saída e tua entrada, desde agora e para sempre.