Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Canticum graduum. Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Auxilium meum a Domino, qui fecit caelum et terram.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Non det in commotionem pedem tuum: neque dormitet qui custodit te.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Ecce non dormitabit neque dormiet, qui custodit Israel.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

Dominus custodit te, Dominus protectio tua, super manum dexteram tuam.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Per diem sol non uret te: neque luna per noctem.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

Dominus custodit te ab omni malo: custodiat animam tuam Dominus.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

Dominus custodiat introitum tuum, et exitum tuum: ex hoc nunc, et usque in saeculum.