Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Cantique des degrés. Je lève mes yeux vers les montagnes… D’où me viendra le secours?

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Le secours me vient de l’Éternel, Qui a fait les cieux et la terre.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Il ne permettra point que ton pied chancelle; Celui qui te garde ne sommeillera point.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Voici, il ne sommeille ni ne dort, Celui qui garde Israël.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

L’Éternel est celui qui te garde, L’Éternel est ton ombre à ta main droite.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Pendant le jour le soleil ne te frappera point, Ni la lune pendant la nuit.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

L’Éternel te gardera de tout mal, Il gardera ton âme;

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

L’Éternel gardera ton départ et ton arrivée, Dès maintenant et à jamais.