Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Cantique des degrés. J'ai levé les yeux vers les montagnes, d'où me viendra mon secours.

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Le secours me viendra du Seigneur, qui a créé le ciel et la terre.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Il ne fera point trébucher ton pied; celui qui te garde ne s'endormira pas.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Il ne sommeillera pas, il ne s'endormira point celui qui garde Israël.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

Le Seigneur te gardera, le Seigneur sera ton abri; sur toi il étendra sa maison.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Le soleil ne te brûlera point pendant le jour, ni la lune pendant la nuit.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

Le Seigneur te préservera de tout mal; le Seigneur gardera ton âme.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

Le Seigneur te gardera, que tu entres ou que tu sortes, dès maintenant et dans les siècles des siècles.