Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Cantique des degrés. J’élève mes yeux vers les montagnes d’où vient mon secours;

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Mon secours [vient] d’auprès de l’Éternel, qui a fait les cieux et la terre.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Il ne permettra point que ton pied soit ébranlé; celui qui te garde ne sommeillera pas.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Voici, celui qui garde Israël ne sommeillera pas, et ne dormira pas.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

L’Éternel est celui qui te garde; l’Éternel est ton ombre, à ta main droite.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Le soleil ne te frappera pas de jour, ni la lune de nuit.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

L’Éternel te gardera de tout mal; il gardera ton âme.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

L’Éternel gardera ta sortie et ton entrée, dès maintenant et à toujours.