Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Mɔzɔha. Mewu mo dzi ɖe togbɛawo ŋu, afi ka nye xɔname atso ava?

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Nye xɔname atso Yehowa, ame si wɔ dziƒo kple anyigba la gbɔ.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Mana wò afɔ naɖiɖi o, eya ame si dzɔa ŋuwò la madɔ akɔlɔ̃e o.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Vavã, eya ame si dzɔa Israel ŋu la, madɔ akɔlɔ̃e loo, alo adɔ alɔ̃ o.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

Yehowae nye tawòkpɔla, Yehowae nye wò vɔvɔli le wò nuɖusime

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

eya ta ɣe maɖu wò le ŋkeke me loo, alo ɣleti le zã me o.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

Yehowa aɖe wò le vɔ̃wo katã me, eye wòakpɔ wò agbe ta.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

Yehowa adzɔ wò vava kple wò dzodzo ŋuti, fifia yi ɖase mavɔmavɔ me.