Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Jeg opløfter mine Øjne til Bjergene; hvorfra skal min Hjælp komme?

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Min Hjælp kommer fra Herren, som skabte Himmelen og Jorden.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Han tillade ikke din Fod at snuble, og han, som bevarer dig, slumre ikke!

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Se, han slumrer ikke og sover ikke, han, som bevarer Israel!

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

Herren er den, der bevarer dig; Herren er din Skygge ved din højre Haand.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Solen skal ikke stikke dig om Dagen eller Maanen om Natten.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din Sjæl.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

Herren skal bevare din Udgang og din Indgang fra nu af og indtil evig Tid.