Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Píseň stupňů. Pozdvihuji očí svých k horám, odkudž by mi přišla pomoc.

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Pomoc má jest od Hospodina, kterýž učinil nebe i zemi.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Nedopustíť, aby se pohnouti měla noha tvá, nedřímeť strážný tvůj.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Aj, nedřímeť, ovšem nespí ten, kterýž ostříhá Izraele.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

Hospodin strážce tvůj, Hospodin zastínění tvé tobě po pravici.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Nebudeť bíti na tě slunce ve dne, ani měsíc v noci.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

Hospodin tě ostříhati bude ode všeho zlého, ostříhati bude duše tvé.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

Hospodin ostříhati tě bude, když vycházeti i vcházeti budeš, od tohoto času až na věky.