Psalmaro 120

1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

Песнь восхождения. К Господу воззвал я в скорби моей, и Он услышал меня.

2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

Господи! избавь душу мою от уст лживых, от языка лукавого.

3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

Что даст тебе и что прибавит тебе язык лукавый?

4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

Изощренные стрелы сильного, с горящими углями дроковыми.

5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Горе мне, что я пребываю у Мосоха, живу у шатров Кидарских.

6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

Долго жила душа моя с ненавидящими мир.

7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

Я мирен: но только заговорю, они - к войне.