< Psalmaro 120 >
1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
Nzembo ya mobembo tango bazalaki kokende na Tempelo ya Yawe. Kati na pasi na ngai, nabelelaki Yawe, mpe ayanolaki ngai.
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
Oh Yawe, kangola ngai wuta na maboko ya bakosi mpe wuta na lolemo ya lokuta!
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
Yo, lolemo ya lokuta, Yawe akopesa yo nini, akofuta yo nini?
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
Akobeta yo na makonga ya elombe ya bitumba, oyo ezali ya songe, elongo na makala ya moto ya nzete ya nzube.
5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
Mawa na ngai, mpo ete navandi lokola mopaya kati na Mesheki, kati na bandako ya kapo ya Kedari.
6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
Navandaki tango molayi kati na bato oyo balingaka kimia te.
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
Ngai, nazali moto ya kimia; kasi soki kaka nameki koloba na tina na kimia, bango baponaka mbala moko bitumba.