< Psalmaro 120 >
1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
われ困苦にあひてヱホバをよびしかば我にこたへたまへり
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
ヱホバよねがはくは虚偽のくちびる欺詐の舌よりわが霊魂をたすけいだしたまへ
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
あざむきの舌よなんぢに何をあたへられ 何をくはへらるべきか
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
ますらをの利き箭と金萑花のあつき炭となり
5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
わざはひなるかな我はメセクにやどりケダルの幕屋のかたはらに住めり
6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
わがたましひは平安をにくむものと偕にすめり
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
われは平安をねがふ されど我ものいふときにかれら戰爭をこのむ