Psalmaro 120

1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

Nella mia angoscia ho gridato al Signore ed egli mi ha risposto. Canto delle ascensioni.

2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

Signore, libera la mia vita dalle labbra di menzogna, dalla lingua ingannatrice.

3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

Che ti posso dare, come ripagarti, lingua ingannatrice?

4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

Frecce acute di un prode, con carboni di ginepro.

5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Me infelice: abito straniero in Mosoch, dimoro fra le tende di Cedar!

6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

Troppo io ho dimorato con chi detesta la pace.

7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

Io sono per la pace, ma quando ne parlo, essi vogliono la guerra.