< Psalmaro 120 >

1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.

< Psalmaro 120 >