Psalmaro 120

1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

A Song of degrees. In my distress I cried to the LORD, and he heard me.

2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

Deliver my soul, O LORD, from lying lips, and from a deceitful tongue.

3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

What shall be given to thee? or what shall be done to thee, thou false tongue?

4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Woe is me, that I sojourn in Mesech, that I dwell in the tents of Kedar!

6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

My soul hath long dwelt with him that hateth peace.

7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

I am for peace: but when I speak, they are for war.