< Psalmaro 120 >
1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
A song of ascents. In distress I cried to the Lord, and he answered me.
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
“Deliver me, Lord, from the lip that is false and the tongue that is crafty.”
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
What shall he give to you, you tongue that is crafty? What yet shall he give to you?
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
Arrows of warrior, sharpened, with glowing broom coals together.
5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
Woe is me that I sojourn in Meshech, that I live by the tents of Kedar.
6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
Already too long have I dwelt among those who hate peace.
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
I am for peace: but when I speak of it, they are for war.