< Psalmaro 120 >
1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
A Song of degrees. In my trouble I called unto Jehovah, and he answered me.
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
Jehovah, deliver my soul from the lying lip, from the deceitful tongue.
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
What shall be given unto thee, what shall be added unto thee, thou deceitful tongue?
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
Sharp arrows of a mighty one, with burning coals of broom-wood.
5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
Woe is me, that I sojourn in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar!
6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
My soul hath long dwelt with them that hate peace.
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
I [am for] peace; but when I speak, they [are] for war.