Psalmaro 12

1 Al la ĥorestro. Por basuloj. Psalmo de David. Helpu, ho Eternulo, ĉar malaperis piuloj Kaj maloftiĝis fideluloj inter la homidoj.

Al maestro del coro. Sull'ottava. Salmo. Di Davide. Salvami, Signore! Non c'è più un uomo fedele; è scomparsa la fedeltà tra i figli dell'uomo.

2 Malveron ili parolas unuj al aliaj, Vortojn flatajn el koro hipokrita.

Si dicono menzogne l'uno all'altro, labbra bugiarde parlano con cuore doppio.

3 La Eternulo ekstermu ĉiun flatan buŝon Kaj langon fanfaronantan,

Recida il Signore le labbra bugiarde, la lingua che dice parole arroganti,

4 Tiujn, kiuj diras: Per nia lango ni venkos, Nia buŝo estas kun ni; kiu estas sinjoro super ni?

quanti dicono: «Per la nostra lingua siamo forti, ci difendiamo con le nostre labbra: chi sarà nostro padrone?».

5 Ĉar prematoj estas ruinigataj kaj malfeliĉuloj ĝemas, Tial nun Mi Min levos, diras la Eternulo; Mi donos savon al tiuj, kiuj sopiras pri ĝi.

«Per l'oppressione dei miseri e il gemito dei poveri, io sorgerò - dice il Signore - metterò in salvo chi è disprezzato».

6 La paroloj de la Eternulo estas paroloj puraj, Arĝento, purigita en tera fandujo kaj sepfoje refandita.

I detti del Signore sono puri, argento raffinato nel crogiuolo, purificato nel fuoco sette volte.

7 Vi, ho Eternulo, konservos ilin, Vi gardos nin kontraŭ ĉi tiu generacio por eterne.

Tu, o Signore, ci custodirai, ci guarderai da questa gente per sempre.

8 Ĉirkaŭe aperas multe da malpiuloj, Kiam malnobleco altiĝas inter la homidoj.

Mentre gli empi si aggirano intorno, emergono i peggiori tra gli uomini.