< Psalmaro 119 >

1 Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
8 Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
9 Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
10 Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
13 Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
14 Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
16 Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
17 Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
19 Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
20 Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
23 Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
25 Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
28 Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
31 Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
32 Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
33 Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
36 Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
41 Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
43 Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
44 Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
45 Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
57 Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101 De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
102 De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
103 Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
104 De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
105 Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
106 Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
108 La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
109 Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113 Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
114 Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
115 Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
116 Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
117 Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118 Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
119 Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
121 Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124 Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
128 Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
129 Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
130 Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
131 Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
133 Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
135 Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
136 Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
137 Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
139 Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
145 Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
147 Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
148 Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
149 Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
150 Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
153 Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
161 Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
162 Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
164 Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
169 Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
170 Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
171 Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
172 Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
173 Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
176 Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.

< Psalmaro 119 >